 |
اخبار > هجدهم ذیحجه سالِ دهمِ هجری، روزیست که هستی، تمامتِ خود را به غدیر بخشید. |
 |
چاپ ارسال به دوست |
 هجدهم ذیحجه سالِ دهمِ هجری، روزیست که هستی، تمامتِ خود را به غدیر بخشید.
غدیر، برکه نیست؛ دریایی است که از دلش، اقیانوسی به وسعتِ ازل و ابد وَ به عمقِ تاریخِ درد، سر برآورده است. غدیر، سر آغاز رسالتِ آسمانی تمام پیامبران خداست.درختِ دین، در غدیر است که سر به ملکوت میساید. امامتِ دوازده خورشید، در روشنِ چشمهای غدیر، طلوع کرده است. اینک، دستِ تمامتِ اسلام است که بالا میرود. اینک، دستِ نورانی قرآنِ ناطق است که تا عرش خدا اوج میگیرد. اینک، زمین است که به آسمان میبالَد.
علی علیه السلام، آن نورِ اَزَلی است که پیش از آفرینشِ جهان، در ارگانِ هستی، جاری بود. علی علیه السلام، آن هدایت کننده بزرگِ بهشت است که اگر دستهای بیعت، با او راستین بودند، کام زمین، در عطش عدالت نمیسوخت.
و اینک این کلماتِ آسمانی، از ملکوتِ کلامِ پیامبر علیه السلام منتشر میشود که: هر که را من مولا و سرپرستِ اویم، پس علی علیه السلام نیز مولا و سرپرست اوست؛ خدایا! دوست بدار هر که او را دوست بدارد و دشمن بدار هر که او را دشمن بدارد.
غدیر : یعنی جلوه عدالت و دین گرایی… یعنی فرسایش ظلم و جاهلیت… یعنی ستودن سپیده عالم .
غدیر: یعنی قرآن، غدیر یعنی آخرین پیام آخرین پیامبر (ص)
غدیر یعنی عدالت ، یعنی صلح ، یعنی دین فراگیری اسلام ، یعنی سرنگونی ظلم ، یعنی انتظار یعنی فرج وغدیر یعنی مهدی (عج).
بیا که غدیر درانتظار توست. بیا که شیعه بلکه بشریت در انتظار توست. بیا که پیامبر و فاطمه اش منتظر تواند. ظهور کن که پدران معصوم تو انتظارت را می کشند. قیام کن که خدایت نیز در انتظار توست. و ما هم دعا می کنیم؛ خدا کند عید غدیری را با تو به جشن نشینیم… ای یادگار غدیر
التماس دعا |
١٠:٣٢ - 1398/05/23 / شماره : ١٩٥٦١ / تعداد نمایش : ٢١٢٨ |
|