Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA

ریتالین:

آيا واقعاً دارويي براي افزايش حافظه وجود دارد ؟ آيا دارويي را مي توان يافت كه با خوردن آن بتوان در يك شب چند كتاب درسي را حفظ كرد و فردا صبح امتحان داد ؟

خبر توليد چنين دارويي تا به حال در مدارك علمي معتبر گزارش نشده است، ولي برخي از دانشجويان با چنين توهمي پاي در راهي مي گذارند كه به اعتياد آنها ختم مي شود .

Methyl phenidate با فرمول شیمیایی C14H19N در سال 1954 معرفي شد . این دارو در ابتدا (( نوآرتيس )) نام داشت ولي از 1960 با رواج آن به ((ريتالين )) تغيير نام داد.و قرار بود براي درمان افسردگي ، خواب آلودگي در طول روز و سندرم خستگي مزمن استفاده شود.

كاربرد اصلي اين دارو مربوط به درمان كودكان بيش فعال(ADHD) است .

كاربرد دوم ريتالين براي افراد مسني است كه به علت كهولت ، قسمت عمده شبانه روز را در خواب به سر مي برند ، آنها با خوردن يك قرص درا بتداي روز هوشياري خود را حفظ مي كنند.

قرص ريتالين خواصي شبيه آمفتامين (همان قرصي كه به اكستازي مشهور است ) دارد. بطور يكه خيلي از دانشجويان بدليل تاثير آن در درمان خواب آلودگي در طول روز ، براي درس خواندن چند عدد از اين قرص ها را مصرف مي كردند .

بيش از 97 % سوء مصرف كنندگان ريتالين عوارض نامطلوب آن راتجربه مي كنند . بدون اينكه از دليل ايجاد اين عوارض با خبر باشند . حتي بسياري از مصرف كنندگان ريتالين از اعتيادآوري جدي آن اطلاعي ندارند در حاليكه اعتياد آوري ريتالين دقيقاً مشابه اكستازي است .

شايعترين عوارض مصرف خود سرانه قرص هاي ريتالين عبارتند از:

1)عصبي شدن و بي خوابي

2) حالت تهوع و استفراغ

3) احساس سرگيجه و سردرد

4) تغييرات ضربان قلب و فشارخو ن و تنگی نفس

5) جوشهاي پوست (احساس حركت و جنبش حشرات در زيرپوست)

6) دردهاي شكمي ، كاهش وزن و مشكلات معده

7) بروزحالت هاي روان پریشی ، تكرار حركات و اعمال بي هدف ( جنون)

8)ازدست دادن اشتها وسوء تغذیه

9) لرزش و پرش عضلات

10) بروز حالت هاي پارانوئيد ( سوء ظن ) ، توهم و هذيان

11) با ايجاد التهاب در عروق مغز ، خطر سكته مغزي را افزايش مي دهند .

تذکر مهم :

تاكنون در چندین مورد، سوء مصرف ريتالين منجر به مرگ شده است